Vanuit het hormoonproof leven wordt er beweerd dat lange en zware stressvolle training(en) juist slecht is voor je hormonen en je figuur. Hier ben ik het volledig mee eens! Training met als doel calorieën verbranden wordt ook absoluut niet aangeraden.
Doordat veel mensen vanuit deze gedachte zo weinig mogelijk gaan eten en zo veel mogelijk gaan trainen raak je juist hormonaal uit balans! Een goede lichaamssamenstelling verkrijg je door je hormonen in balans te krijgen. Je testosteron verhogen is hier o.a. een voorbeeld van. Dit kan met effectieve krachttraining! Maar, dan niet te lang! Al helemaal als je PCOS hebt. Dit leg ik dan ook altijd goed uit tijdens mijn consulten.
Waarom helpen lange cardio sessies eigenlijk niet?
Je verbrandt tijdens een lange, zware cardiosessie te weinig om echt af te vallen. Je verbrandt niet alleen vet, maar je breekt ook je spiermassa af als je er ook nog is te weinig bij eet. Bij een juiste hormonale balans is een hoog percentage spiermassa juist belangrijk. Door te lange duurlopen, cardio sessies en te lange trainingen verstoor je juist de hormonen die je slank moeten houden. Maar, 30 minuten hardlopen is prima hoor. Maak er alleen geen uur van als je nog een beetje lief wilt zijn voor je hormonale balans.
Wat zou dan mogelijk wel helpen?
Kort en intensief bewegen is de beste manier om een optimale hormoonbalans te bereiken. Om hormonaal in balans te blijven wordt er aangeraden om niet langer dan 60 minuten te trainen.
De ideale work-out voor een gemiddeld persoon bestaat uit een combinatie van 40 minuten krachttraining en 20 minuten cardiotraining. Twee a drie keer per week trainen is voor een juiste hormonale balans ook het beste. Elke dag trainen kan veel stress veroorzaken (cortisol).
Door effectief te trainen (lees: niet te lang en vooral de grote spiergroepen). Wordt het verbruik van energie van je lichaam in rust op een goed peil gebracht (hoog basaalmetabolisme). En zoveel mogelijk energie wordt spiermassa, en geen vetmassa.
Stress
Veel mensen denken dat je door stress juist slank(er) wordt, maar dat is lang niet altijd waar (behalve wanneer je geen hap door je keel kunt krijgen). Wie veel stress heeft, maakt veel van het stresshormoon cortisol aan. Cortisol zorgt voor de afbraak van spierweefsel, terwijl spierweefsel juist zo belangrijk is voor het basaalmetabolisme, ofwel de ’24-uursverbranding’. Cortisol verhoogt de bloedsuikerspiegel, die vervolgens met een hoge aanmaak van insuline in toom moet worden gehouden. Veel insuline betekent dat je sneller energie als vet opslaat – vooral in de buikstreek – en minder vet verbrandt. Mensen die veel stress hebben kunnen vaak moeilijker gewicht verliezen en slaan sneller vet op rondom de dijen en bui.
Langdurige stress kan fysiek zorgen voor afbraak van onder andere spiermassa, botten en haaruitval. Mentaal leidt dit tot geen energie. Langdurige stress leidt tot overmatige aanmaak door de bijnieren van het hormoon cortisol. Een te hoog langdurig stressniveau kan leiden tot een burn-out en bijnieren die het allemaal niet meer zo leuk vinden die stress... Bij een 'uitgeputte' bijnier kan het lichaam onvoldoende cortisol aanmaken en ontstaan er allerlei ontstekingen en klachten. Zo kan langdurige stress de hormoonklieren onder druk zetten zoals onze schildklier en geslachtsklieren. Daarnaast heeft stress ook een negatieve uitwerking op onze spijsvertering. Teveel druk op het cortisol-systeem kan er voor zorgen dat meerdere systemen als dominostenen omvallen. Dit vertaalt zich in verschillende soorten klachten, zoals: moe opstaan, weinig energie, niet goed kunnen omgaan met stress, darmklachten, etc. Lees hier meer.
Hopelijk vonden jullie deze blog weer nuttig!
Liefs,
Iris